Καθημερινά άνθρωποι και επιχειρήσεις παίρνουν οικονομικές αποφάσεις, είτε αφορά τα προϊόντα – υπηρεσίες που θα αγοράσουν, είτε ποια είναι η πιο συμφέρουσα εργασία – συνεργασία για αυτούς. Παρόλα αυτά ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων αγνοεί βασικές έννοιες της οικονομίας, με αποτέλεσμα οι αποφάσεις του να αγνοούν ένα σύνολο παραγόντων, είναι δηλαδή περιορισμένες στο τώρα. Όπως λέει η παροιμία κοιτάνε το δέντρο και χάνουνε το δάσος.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι στην επιλογή εργασίας όπου δίνεται έμφαση μόνο στις καθαρές μηνιαίες αποδοχές και όχι σε επιπλέον παροχές, όπως ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ή το αυτοκίνητο. Σε πολλές αποφάσεις – προγράμματα από το κράτος για την υποστήριξη των επιχειρήσεων γίνεται αναφορά άλλοτε μόνο στο μισθό και όχι στις εισφορές που επιβαρύνουν άνω του 40 % των καθαρών αποδοχών. Και άλλοτε το ανάποδο οδηγώντας σε χαμηλούς μισθούς καθώς στο τέλος η επιχείρηση καλείται να βρει τρόπο ούτως ή άλλως να πληρώσει το σύνολο. Το οποίο δεν είναι πάντα εφικτό, όπως σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Είτε είσαι αρχιτέκτων μηχανικός, είτε μάγειρας, είτε φαρμακοποιός, είτε κάνεις μία τεχνική εργασία, στο τέλος όλοι χρειάζονται να υπολογίσουν έσοδα, έξοδα, κέρδος, τι μένει για να ζήσεις. Όμως μόνο όσοι έχουν σπουδάσει οικονομικά ξέρουν πραγματικά να το υπολογίσουν. Διότι υπάρχουνε κι άλλοι φόροι, φόροι προ κερδών, υπάρχει το ΦΠΑ, εισφορά αλληλεγγύης, ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών, και τα λοιπά. Εάν πραγματικά κάποιος θέλει αποφάσεις του να είναι αποτελεσματικές και αποδοτικές χρειάζεται να λαμβάνει υπόψη του παραπάνω παράγοντες. Ιδιαιτέρως εάν αναφερόμαστε στο κράτος όπου η μία απόφαση επηρεάζει ή δεν επηρεάζει θετικά όπως θα έπρεπε έναν ολόκληρο κλάδο, ολόκληρη την οικονομία. Ακόμα και η επιλογή μίας διαδρομής με περισσότερα χιλιόμετρα οδήγησης και διόδια, αλλά χωρίς κίνηση, ίσως είναι πιο οικονομική από μία διαδρομή με λιγότερα χιλιόμετρα αλλά με πολύ κίνηση. Πόσοι όμως το σκέφτονται έτσι; Ελάχιστοι. Εδώ είναι που χρειάζεται η Πολιτεία να αποφασίσει ώστε βασικά μαθήματα οικονομικών να διδάσκονται στα σχολεία, αλλά και σε όλα τα πανεπιστήμια ανεξαρτήτως επιστήμης, στα δύο πρώτα χρόνια σπουδών. Μία βάση ώστε και ο αρχιτέκτων μηχανικός να ξέρει να κάνει σωστούς προϋπολογισμούς για ένα έργο ή για την επιχείρηση του και το σπίτι του. Αλλά στην πραγματικότητα οποιοσδήποτε να μπορεί να διαχειρίζεται καλύτερα τα οικονομικά του και να αντιλαμβάνεται τι σημαίνει σε ένα δάνειο κεφάλαιο και γιατί πληρώνονται πρώτα οι τόκοι μέχρι τις βασικές ανακοινώσεις που κάνει το κράτος, η αναφέρει όπως παραδείγματος χάριν τι σημαίνει ανατίμηση. Η γνώση αυτή μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη ευημερία όλων, και έτσι θα υπάρχουν λιγότερα χρεωκοπημένα νοικοκυριά και επιχειρήσεις, πιο κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις και άρα η κοινωνία θα ευημερεί. Η γνώση είναι δύναμη!
