Καθημερινά άνθρωποι και επιχειρήσεις παίρνουν οικονομικές αποφάσεις, είτε αφορά τα προϊόντα – υπηρεσίες που θα αγοράσουν, είτε ποια είναι η πιο συμφέρουσα εργασία – συνεργασία για αυτούς. Παρόλα αυτά ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων αγνοεί βασικές έννοιες της οικονομίας, με αποτέλεσμα οι αποφάσεις του να αγνοούν ένα σύνολο παραγόντων, είναι δηλαδή περιορισμένες στο τώρα. Όπως λέει η παροιμία κοιτάνε το δέντρο και χάνουνε το δάσος.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι στην επιλογή εργασίας όπου δίνεται έμφαση μόνο στις καθαρές μηνιαίες αποδοχές και όχι σε επιπλέον παροχές, όπως ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ή το αυτοκίνητο. Σε πολλές αποφάσεις – προγράμματα από το κράτος για την υποστήριξη των επιχειρήσεων γίνεται αναφορά άλλοτε μόνο στο μισθό και όχι στις εισφορές που επιβαρύνουν άνω του 40 % των καθαρών αποδοχών. Και άλλοτε το ανάποδο οδηγώντας σε χαμηλούς μισθούς καθώς στο τέλος η επιχείρηση καλείται να βρει τρόπο ούτως ή άλλως να πληρώσει το σύνολο. Το οποίο δεν είναι πάντα εφικτό, όπως σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Είτε είσαι αρχιτέκτων μηχανικός, είτε μάγειρας, είτε φαρμακοποιός, είτε κάνεις μία τεχνική εργασία, στο τέλος όλοι χρειάζονται να υπολογίσουν έσοδα, έξοδα, κέρδος, τι μένει για να ζήσεις. Όμως μόνο όσοι έχουν σπουδάσει οικονομικά ξέρουν πραγματικά να το υπολογίσουν. Διότι υπάρχουνε κι άλλοι φόροι, φόροι προ κερδών, υπάρχει το ΦΠΑ, εισφορά αλληλεγγύης, ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών, και τα λοιπά. Εάν πραγματικά κάποιος θέλει αποφάσεις του να είναι αποτελεσματικές και αποδοτικές χρειάζεται να λαμβάνει υπόψη του παραπάνω παράγοντες. Ιδιαιτέρως εάν αναφερόμαστε στο κράτος όπου η μία απόφαση επηρεάζει ή δεν επηρεάζει θετικά όπως θα έπρεπε έναν ολόκληρο κλάδο, ολόκληρη την οικονομία. Ακόμα και η επιλογή μίας διαδρομής με περισσότερα χιλιόμετρα οδήγησης και διόδια, αλλά χωρίς κίνηση, ίσως είναι πιο οικονομική από μία διαδρομή με λιγότερα χιλιόμετρα αλλά με πολύ κίνηση. Πόσοι όμως το σκέφτονται έτσι; Ελάχιστοι. Εδώ είναι που χρειάζεται η Πολιτεία να αποφασίσει ώστε βασικά μαθήματα οικονομικών να διδάσκονται στα σχολεία, αλλά και σε όλα τα πανεπιστήμια ανεξαρτήτως επιστήμης, στα δύο πρώτα χρόνια σπουδών. Μία βάση ώστε και ο αρχιτέκτων μηχανικός να ξέρει να κάνει σωστούς προϋπολογισμούς για ένα έργο ή για την επιχείρηση του και το σπίτι του. Αλλά στην πραγματικότητα οποιοσδήποτε να μπορεί να διαχειρίζεται καλύτερα τα οικονομικά του και να αντιλαμβάνεται τι σημαίνει σε ένα δάνειο κεφάλαιο και γιατί πληρώνονται πρώτα οι τόκοι μέχρι τις βασικές ανακοινώσεις που κάνει το κράτος, η αναφέρει όπως παραδείγματος χάριν τι σημαίνει ανατίμηση. Η γνώση αυτή μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη ευημερία όλων, και έτσι θα υπάρχουν λιγότερα χρεωκοπημένα νοικοκυριά και επιχειρήσεις, πιο κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις και άρα η κοινωνία θα ευημερεί. Η γνώση είναι δύναμη!

Το ΦΠΑ είναι ένας έμμεσος φόρος. Τι εξυπηρετεί και πως σε επηρεάζει όταν ανοίγεις για 1η φορά επιχείρηση; Κανείς μας δεν διδάχθηκε σε σχολείο ή πανεπιστήμιο την έννοια του επιχειρείν και βασικές έννοιες που μπορούν να υποστηρίξουν την 1^η επιχειρηματική πρωτοβουλία κάποιου.

Το κράτος εισπράττει χρήματα για να πληρώσει τους ιατρούς , τους δασκάλους, να φτιάξει δρόμους κτλ. Υπάρχουν δύο κύριοι τρόποι να το κάνει αυτό, άμεσα και έμμεσα. Οι άμεσοι φόροι εισπράττονται από το κράτος στην πηγή. Οι έμμεσοι φόροι εισπράττονται κάθε φορά που αγοράζουμε ένα προϊόν και υπηρεσίες

Όταν στην ετήσια φορολογική δήλωση βγαίνει να πληρώσεις  φόρο, αυτός είναι ένας άμεσος φόρος και τρόπος του κράτους να μαζέψει τα χρήματα που χρειάζεται. Όταν πηγαίνεις σε ένα κατάστημα να αγοράσεις γραφική ύλη ή/και έναν υπολογιστή, πληρώνεις την αξία των υπηρεσιών συν το ΦΠΑ π.χ. : 30€ συν ΦΠΑ  (30*24%=7,2€), δηλαδή σύνολο 37,20€. Το κατάστημα κρατάει τα 30€, τα υπόλοιπα τα αποδίδει στο κράτος. Έτσι ακριβώς γίνεται και στην δική σου επιχείρηση. Αυτός είναι ο έμμεσος τρόπος συλλογής φόρων.

Επομένως είναι σημαντικό να κοστολογήσεις τις υπηρεσίες / προϊόντα σου και μετά να προσθέσεις το αντίστοιχο ΦΠΑ. Στο τέλος του μήνα / 3μηνου που γίνεται η απόδοση του ΦΠΑ, εκεί στην πραγματικότητα υπολογίζεται πόσο ΦΠΑ έχεις εσύ ήδη δώσει μέσα από τα διάφορα έξοδά σου και πόσο έχεις εισπράξει από τις πωλήσεις σου, τη διαφορά τη δίνεις στο κράτος, η έκφραση είναι ‘χρεωστικός στο ΦΠΑ’. Εάν η έχεις δώσει περισσότερα τότε είσαι ‘πιστωτικός’, και το ποσό αυτό συμψηφίζεται με την επόμενη φορά συνήθως.

Στην πραγματικότητα η κάθε επιχείρηση κάνει τον “εισπράκτορα”. Αυτός είναι ο ρόλος του ΦΠΑ και ο τρόπος που επηρεάζει εσένα ως επαγγελματία. Είναι σημαντικό να το διαχωρίσουμε από το σύνολο των εξόδων, το ΦΠΑ δεν είναι έξοδο, το έχεις ήδη εισπράξει. Επίσης υπάρχουν έξοδα που δεν έχουν ΦΠΑ, αλλά είναι έξοδα, πχ ενοίκιο, σεμινάρια.

Δυστυχώς πολλοί νέοι επαγγελματίες μπερδεύονται και οι τιμές που λένε στους πελάτες, δεν έχουν σκεφτεί το ΦΠΑ και ότι ένα μέρος πάει στο δημόσιο προϋπολογισμό. Αποτέλεσμα να εισπράττουν, ζητάνε όπως στο παράδειγμα 30€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, αντί 37,2€ και άρα το πραγματικό έσοδο είναι 24,20€ (30/1,24) και καταλήγει με αυτό τον τρόπο να έχει ζημίες και η επιχείρηση να μην πηγαίνει καλά. Καθώς η τιμολόγηση δεν έχει γίνει σωστά.

Συμβουλή: προσδιόρισε ποια είναι η πραγματική αξία του προϊόντος/υπηρεσίας και μετά πρόσθεσε το ΦΠΑ.

Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται «τον λογιστή» ως κάποιος που συμπληρώνει κουτάκια μια φορά το χρόνο για την φορολογική δήλωση ή/και για την αποστολή ΦΠΑ. Η πραγματικότητα απέχει πολύ όμως από την εικόνα του καταχωρητή. Ο λογιστής πρέπει να είναι για κάθε άτομο ο επαγγελματίας των φορολογικών - λογιστικών θεμάτων του στο σύνολο των δραστηριοτήτων του.

Ένα παράδειγμα που αποδεικνύει τη σημαντικότητα της συμβουλής του είναι η αγορά ενός σπιτιού που μπορεί να οδηγήσει σε υψηλή φορολόγηση από λάθος, λόγω τεκμηρίων. Η κανονική δουλειά είναι να γίνει ανάλυση εισοδημάτων των προηγούμενων ετών (ανάλωση κεφαλαίου) πέρα των τωρινών, για ποιον είναι η αγορά, για τον ίδιο ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας, ποιος ο σκοπός αυτής της αγορά και να προτείνει πως θα είναι φορολογικά σωστό, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες του φυσικού προσώπου. Για να προβεί όμως ο επαγγελματίας λογιστής σε αυτή την ανάλυση χρειάζεται να το ζητήσει ο πελάτης εξαρχής και όχι απλά να του δώσει ένα συμβόλαιο μετά την αγορά για να φτιάξει το Ε9.

Η δουλειά του επαγγελματία λογιστή είναι να γνωρίζει την εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας. Να μπορεί να λάβει υπόψη όλα τα δεδομένα μιας επιχείρησης, όπως ιδιαιτερότητες κλάδου, στόχους, χρόνια έναρξης, τζίρος, τοποθεσία, κουλτούρα μετόχων, να καταλάβει τις ανάγκες της επιχείρησης και πως όλα αυτά συνδέονται με την εκάστοτε νομοθεσία και τότε να προτείνει λύσεις. Οι λύσεις όμως και πάλι για να δοθούν χρειάζεται να υπάρχει μηνιαία επικοινωνία τουλάχιστον, πέρα των τυπικών διαδικασιών (π.χ μισθοδοσία, ΦΠΑ) με σκοπό την οικονομική ανάλυση της επιχείρησης και των φορολογικών της αναγκών. Αυτή είναι η παροχή υπηρεσιών που είναι αναγκαίος ο επαγγελματίας λογιστής – σύμβουλος και χρειάζεται να απευθύνετε σε αυτόν κάθε ιδιώτης και επιχείρηση, για αυτό άλλωστε χρήζει άδειας από το οικονομικό επιμελητήριο με τις αντίστοιχες αμοιβές. Η εμπειρία και η γνώση των λογιστών πέρα από εξειδικευμένη στην αντίστοιχη νομοθεσία είναι και σφαιρική, λόγω επαφής με διαφορετικούς κλάδους, αυτή τον καθιστά και απαραίτητο.